Το Sport24.gr ακτινογραφεί την παρουσία των παικτών της Εθνικής στο επικό παιχνίδι με την Ακτή Ελεφαντοστού. Οι 14 ήρωες που έστειλαν την Ελλάδα στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου
Καρνέζης: Στα 24 λεπτά που έμεινε στον αγωνιστικό χώρο είχε σταθερή παρουσία, δίχως να απειληθεί ιδιαίτερα από τους κυνηγούς της Ακτής Ελεφαντοστού. Δυστυχώς ένας τραυματισμός στην μέση δεν του επέτρεψε να συνεχίσει, με τον Παναγιώτη Γλύκο να περνάει στην θέση του.
Τοροσίδης: Πάλεψε σε όλο το 90λεπτο, έχοντας καλές και κακές στιγμές. Επιθετικά δεν μπόρεσε να πάρει πολλές πρωτοβουλίες όπως στα προηγούμενα ματς. Στα ανασταλτικά του καθήκοντα ανταποκρίθηκε σωστά, εκτός από την φάση του 74', όταν ο Ζερβινιό βγήκε στην πλάτη του πασάροντας στον μετέπειτα σκόρερ Μπονί. Μετέδωσε το τρομερό του πάθος στους συμπαίκτες του και έκανε κατάθεση ψυχής στον αγωνιστικό χώρο.
Παπασταθόπουλος: Τρομερός για ένα ακόμη παιχνίδι. Ήταν παντού, σε χορτάρι και αέρα, απαγορεύοντας στους κυνηγούς της Ακτής να απειλήσουν. Γρήγορος, αποφασιστικός και με σωστές αποφάσεις, καθοδήγησε τους συμπαίκτες του στην άμυνα μαεστρικά. Δεν μπορούσε να κάνει κάτι στην φάση του γκολ. Ηγέτης με τα όλα του.
Μανωλάς: Μοιάζει θεριό ανήμερο που γιγαντώνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι. Πήρε τα μέτρα του Ντρογκμπά και τον έκοψε σε όποια φάση τον βρήκε. Σωστές τοποθετήσεις, καίριες επεμβάσεις, μα το σπουδαιότερο; Δείχνει φοβερή ωριμότητα για ένα παιδί που στα 23 του παίζει για πρώτη φορά σε Μουντιάλ. Απολαυστικός.
Χολέμπας: Ίσως η κορυφαία εμφάνιση του Χοσέ με τα γαλανόλευκα. Και πάνω στην ώρα. Μέχρι αυτό το ματς έδειχνε (και ήταν) εξαιρετικά ευάλωτος αμυντικά. Κόντρα στην Ακτή όμως νίκησε αυτή την αδυναμία του, μαζί με όσους Ιβοριανούς βρήκε μπροστά του. Είχε την πολύτιμη συμπαράσταση του Χριστοδουλόπουλου που σίγουρα έπαιξε ρόλο. Επιθετικά ήταν μετρημένος, σοβαρός και ουσιαστικός. Τρεις εκπληκτικές κούρσες και ειδικά αυτή του 33', όταν ο δεξιός κεραυνός του σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι του Μπαρί. Από δικό του γύρισμα στον Σαμαρά ήρθε το πέναλτι - γκολ - πρόκριση.
Μανιάτης: Πανταχού παρών, έτρεχε σαν παλαβός από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο. Δεν πρέπει να άφησε απάτητο κανένα σημείο του αγωνιστικού χώρου. Είχε ψυχραιμία, τρομερό πάθος και σωστές μεταβιβάσεις. Γενικά η παρουσία του στα γήπεδα της Βραζιλίας είναι καταλυτική για την Εθνική ομάδα.
Κονέ: Μόλις 12 λεπτά κράτησε η παρουσία του Παναγιώτη Κονέ στο ματς, καθώς εγκατέλειψε εξαιτίας ενοχλήσεων στον δικέφαλο του αριστερού του ποδιού, αφήνοντας την θέση του στον Ανδρέα Σάμαρη.
Καραγκούνης: Δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς για τον αρχηγό της Εθνικής. Ό,τι έκανε πάντα, έπραξε και απέναντι στην Ακτή. Έτρεξε, πάλεψε, προσπάθησε για τον διπλανό του. Αμύνθηκε, επιτέθηκε και είχε ένα τρομερό σουτ από τα 25 μέτρα στο οριζόντιο δοκάρι στο 68'. Η λαχτάρα του για το ποδόσφαιρο και την Εθνική είναι παροιμιώδης για έναν παίκτη 37 ετών.
Σαλπιγγίδης: Τα έδωσε όλα ο "κοντός". Η συνεισφορά του ήταν κυρίως ανασταλτική στην δεξιά πτέρυγα και το πλάι του "Τόρο". Επιθετικά είχε μόνο εκλάμψεις, δίχως να καταφέρει να απειλήσει στο "ένας εναντίον ενός". Έβαλε και αυτός το δικό του λιθαράκι για την πρόκριση.
Χριστοδουλόπουλος: Πολλή δουλειά από τον Λάζαρο στο γήπεδο. Κοίταξε πρωτίστως να είναι σωστός τακτικά, βοηθώντας ανασταλτικά τον Χολέμπας στην αριστερή πτέρυγα και μετά τα επιθετικά του καθήκοντα, όπου είχε 3-4 πραγματικά εξαιρετικές ενέργειες. Πραγματικά πολύτιμος έως και συγκινητικός, εργάστηκε για το σύνολο στο γήπεδο, σε άμυνα και επίθεση.
Σαμαράς: Στα 93' λεπτά ήταν ίσως ο παίκτης με την λιγότερη συνολικά συνεισφορά στον αγωνιστικό χώρο για την Εθνική μας ομάδα. Έμελλε όμως να είναι και ο πλέον καθοριστικός. Έπαιξε πολύ σωστά με την μια τον Σάμαρη στο 1-0, ενώ κέρδισε και εκτέλεσε εύστοχα το πέναλτι στις καθυστερήσεις, παρά τα καουμποϊλίκια του Μπαρί. Η πρόκριση πέρασε από τα πόδια του "Σαμ".
Σάμαρης: Σαν έτοιμος από καιρό έμοιαζε ο Ανδρέας Σάμαρης, μπαίνοντας στο ματς μόλις στο 12' αντί του Κονέ. Τρομερή διορατικότητα και κλέψιμο στον Τιοτέ, "1-2" με τον Σαμαρά και γκολ. Έτσι απλά. Πέραν του τέρματος είχε επίσης πολύ θετική παρουσία. Σωστές οι πάσες του, το ίδιο οι τοποθετήσεις του. Βοήθησε πολύ ανασταλτικά αλλά και στην ορθολογική κυκλοφορία της μπάλας. Μάλλον ο Σάντος πρέπει να σκεφτεί με τον εαυτό του γιατί έπρεπε να αποβληθεί ο Κατσουράνης και να χτυπήσει ο Κονέ μέχρι να δώσει την ευκαιρία στον Σάμαρη...
Γλύκος: Όταν η μοίρα σε έφερε να αγωνίζεσαι σε ένα τόσο κρίσιμο ματς, έχοντας μπροστά σου τους Παπασταθόπουλο - Μανωλά, τότε μόνο ευλογημένος μπορείς να αισθάνεσαι. Ο Γλύκος μπήκε απρόσμενα στο ματς και στάθηκε πολύ καλά. Όταν χρειάστηκε ήταν ψύχραιμος και αποφασιστικός, άσχετα αν οι βράχοι στόπερ του καθάριζαν τις περισσότερες φάσεις πριν χρειαστεί να επέμβει ο ίδιος.
Γκέκας: Μπήκε αντί του Καραγκούνη στο 78' προκειμένου να στηρίξει τον Σαμαρά στην επίθεση. Δεν πρόλαβε να βρει ρυθμό και να μπει στο ματς, αλλά λίγη σημασία έχει...
sport24.gr
Καρνέζης: Στα 24 λεπτά που έμεινε στον αγωνιστικό χώρο είχε σταθερή παρουσία, δίχως να απειληθεί ιδιαίτερα από τους κυνηγούς της Ακτής Ελεφαντοστού. Δυστυχώς ένας τραυματισμός στην μέση δεν του επέτρεψε να συνεχίσει, με τον Παναγιώτη Γλύκο να περνάει στην θέση του.
Τοροσίδης: Πάλεψε σε όλο το 90λεπτο, έχοντας καλές και κακές στιγμές. Επιθετικά δεν μπόρεσε να πάρει πολλές πρωτοβουλίες όπως στα προηγούμενα ματς. Στα ανασταλτικά του καθήκοντα ανταποκρίθηκε σωστά, εκτός από την φάση του 74', όταν ο Ζερβινιό βγήκε στην πλάτη του πασάροντας στον μετέπειτα σκόρερ Μπονί. Μετέδωσε το τρομερό του πάθος στους συμπαίκτες του και έκανε κατάθεση ψυχής στον αγωνιστικό χώρο.
Παπασταθόπουλος: Τρομερός για ένα ακόμη παιχνίδι. Ήταν παντού, σε χορτάρι και αέρα, απαγορεύοντας στους κυνηγούς της Ακτής να απειλήσουν. Γρήγορος, αποφασιστικός και με σωστές αποφάσεις, καθοδήγησε τους συμπαίκτες του στην άμυνα μαεστρικά. Δεν μπορούσε να κάνει κάτι στην φάση του γκολ. Ηγέτης με τα όλα του.
Μανωλάς: Μοιάζει θεριό ανήμερο που γιγαντώνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι. Πήρε τα μέτρα του Ντρογκμπά και τον έκοψε σε όποια φάση τον βρήκε. Σωστές τοποθετήσεις, καίριες επεμβάσεις, μα το σπουδαιότερο; Δείχνει φοβερή ωριμότητα για ένα παιδί που στα 23 του παίζει για πρώτη φορά σε Μουντιάλ. Απολαυστικός.
Χολέμπας: Ίσως η κορυφαία εμφάνιση του Χοσέ με τα γαλανόλευκα. Και πάνω στην ώρα. Μέχρι αυτό το ματς έδειχνε (και ήταν) εξαιρετικά ευάλωτος αμυντικά. Κόντρα στην Ακτή όμως νίκησε αυτή την αδυναμία του, μαζί με όσους Ιβοριανούς βρήκε μπροστά του. Είχε την πολύτιμη συμπαράσταση του Χριστοδουλόπουλου που σίγουρα έπαιξε ρόλο. Επιθετικά ήταν μετρημένος, σοβαρός και ουσιαστικός. Τρεις εκπληκτικές κούρσες και ειδικά αυτή του 33', όταν ο δεξιός κεραυνός του σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι του Μπαρί. Από δικό του γύρισμα στον Σαμαρά ήρθε το πέναλτι - γκολ - πρόκριση.
Μανιάτης: Πανταχού παρών, έτρεχε σαν παλαβός από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο. Δεν πρέπει να άφησε απάτητο κανένα σημείο του αγωνιστικού χώρου. Είχε ψυχραιμία, τρομερό πάθος και σωστές μεταβιβάσεις. Γενικά η παρουσία του στα γήπεδα της Βραζιλίας είναι καταλυτική για την Εθνική ομάδα.
Κονέ: Μόλις 12 λεπτά κράτησε η παρουσία του Παναγιώτη Κονέ στο ματς, καθώς εγκατέλειψε εξαιτίας ενοχλήσεων στον δικέφαλο του αριστερού του ποδιού, αφήνοντας την θέση του στον Ανδρέα Σάμαρη.
Καραγκούνης: Δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς για τον αρχηγό της Εθνικής. Ό,τι έκανε πάντα, έπραξε και απέναντι στην Ακτή. Έτρεξε, πάλεψε, προσπάθησε για τον διπλανό του. Αμύνθηκε, επιτέθηκε και είχε ένα τρομερό σουτ από τα 25 μέτρα στο οριζόντιο δοκάρι στο 68'. Η λαχτάρα του για το ποδόσφαιρο και την Εθνική είναι παροιμιώδης για έναν παίκτη 37 ετών.
Σαλπιγγίδης: Τα έδωσε όλα ο "κοντός". Η συνεισφορά του ήταν κυρίως ανασταλτική στην δεξιά πτέρυγα και το πλάι του "Τόρο". Επιθετικά είχε μόνο εκλάμψεις, δίχως να καταφέρει να απειλήσει στο "ένας εναντίον ενός". Έβαλε και αυτός το δικό του λιθαράκι για την πρόκριση.
Χριστοδουλόπουλος: Πολλή δουλειά από τον Λάζαρο στο γήπεδο. Κοίταξε πρωτίστως να είναι σωστός τακτικά, βοηθώντας ανασταλτικά τον Χολέμπας στην αριστερή πτέρυγα και μετά τα επιθετικά του καθήκοντα, όπου είχε 3-4 πραγματικά εξαιρετικές ενέργειες. Πραγματικά πολύτιμος έως και συγκινητικός, εργάστηκε για το σύνολο στο γήπεδο, σε άμυνα και επίθεση.
Σαμαράς: Στα 93' λεπτά ήταν ίσως ο παίκτης με την λιγότερη συνολικά συνεισφορά στον αγωνιστικό χώρο για την Εθνική μας ομάδα. Έμελλε όμως να είναι και ο πλέον καθοριστικός. Έπαιξε πολύ σωστά με την μια τον Σάμαρη στο 1-0, ενώ κέρδισε και εκτέλεσε εύστοχα το πέναλτι στις καθυστερήσεις, παρά τα καουμποϊλίκια του Μπαρί. Η πρόκριση πέρασε από τα πόδια του "Σαμ".
Σάμαρης: Σαν έτοιμος από καιρό έμοιαζε ο Ανδρέας Σάμαρης, μπαίνοντας στο ματς μόλις στο 12' αντί του Κονέ. Τρομερή διορατικότητα και κλέψιμο στον Τιοτέ, "1-2" με τον Σαμαρά και γκολ. Έτσι απλά. Πέραν του τέρματος είχε επίσης πολύ θετική παρουσία. Σωστές οι πάσες του, το ίδιο οι τοποθετήσεις του. Βοήθησε πολύ ανασταλτικά αλλά και στην ορθολογική κυκλοφορία της μπάλας. Μάλλον ο Σάντος πρέπει να σκεφτεί με τον εαυτό του γιατί έπρεπε να αποβληθεί ο Κατσουράνης και να χτυπήσει ο Κονέ μέχρι να δώσει την ευκαιρία στον Σάμαρη...
Γλύκος: Όταν η μοίρα σε έφερε να αγωνίζεσαι σε ένα τόσο κρίσιμο ματς, έχοντας μπροστά σου τους Παπασταθόπουλο - Μανωλά, τότε μόνο ευλογημένος μπορείς να αισθάνεσαι. Ο Γλύκος μπήκε απρόσμενα στο ματς και στάθηκε πολύ καλά. Όταν χρειάστηκε ήταν ψύχραιμος και αποφασιστικός, άσχετα αν οι βράχοι στόπερ του καθάριζαν τις περισσότερες φάσεις πριν χρειαστεί να επέμβει ο ίδιος.
Γκέκας: Μπήκε αντί του Καραγκούνη στο 78' προκειμένου να στηρίξει τον Σαμαρά στην επίθεση. Δεν πρόλαβε να βρει ρυθμό και να μπει στο ματς, αλλά λίγη σημασία έχει...
sport24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου